Tül aralığında incecik rüzgar soluklanmak için süzelse;
Kitaplara, yatak başlığına ve fil biblosuna hafif bir öpücük kondursa...
Mecbur yeniden göğe karışmak için döndüğünde sahiplerini çoktan kaybetmiş tavanda asılı duran tüm zamirsiz özürleri yanına alsa;
Onlar da hiç kaybolmamışcasına havaya karışsa...
Sonra sokaktan geçen bir akordeon sesi kulaklara umman huzru taşısa...
Ve bahar artık gerçekten çiçeğe kavuşsa...
