"Bi seninleyken seviyorum pazarları."
İçimden taşıp okuduğum kitaba satır olmuştu.
Bu film şeridi gibi denen şey gerçekten de ne hızlıymış! Birkaç yılın her nefesi sadece saliselerde toplanıyormuş.
...
Hatrında hiç değilse bunu tut; tutmadığını hatırladığın sözlerin, boş yere seviyor sevmiyor diye kopardığın papatya yapraklarını pişman olup da öpmek gibi.
Bu işin kazananı kaybedeni yok benim gözümde. Her zaman olması gereken olur, herkes kendi seçimini yapar kendi doğrusuna göre. Ve biliyor musun, ben artık pazar günlerini daha çok sevmeyi seçtim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder